• Segunda feira 22 Outubro 2018
EN DESTAQUE
Manuel Veiga Taboada
Opinións de
Manuel Veiga Taboada
Escritor e doutor en Ciencias Políticas e Socioloxía
 

Toni Cantó non se equivocou

Aínda que pareza un disparate afirmar que o castelán está desaparecendo nas comunidades bilingües, entre elas Galiza, hai que pensar que o deputado de Cidadáns nas Cortes, Toni Cantó, sabe o que di e a quen representa coas súas palabras.   No fondo, o Estado español é case un estado corporativo, no...

O dilema de La Voz de Galicia

Hai poucos días, o colectivo que forma La Voz de Galicia celebrou un acto con motivo do 80 aniversario do seu editor. La Voz é un periódico ben implantado territorialmente. Hai algúns anos presumía de que nada sucede na nosa comunidade sen que un dos seus redactores se encontre, como máximo, a unha hora de...

Os diarios galegos e a literatura en galego

O escritor Manuel Gago vén de pronunciarse a prol dunha literatura popular. Gago parécese un pouco a aquel Otero que, nun país abatido, intentaba tocar todos os paus, até converterse case nun activista integral da cultura.   A proposta literaria de Gago, como a de Pedro Feixóo, como a doutros autores...

Sánchez e a materia escura

Os acontecementos corren pero aínda estamos asimilando a Sánchez . Como pode ser que case ningún comentarista —e hai bastantes— adiviñase o trunfo da moción? Rebobinemos. A chegada de Sánchez non era previsíbel porque ninguén prevía que o PSOE aceptase os votos independentistas cataláns e incluso os de Bildu ....

A hora dos tácticos

Tensando a corda. Este podía ser o titular. E a sensación é que estamos só no principio. Rafael Poch escribe que unha das razóns da crise hai que buscala na perda de peso dos Estados Unidos. De representar o 40% do PIB mundial en 1950, a só o 15% hoxe.   É un momento para ter visión, pero aínda...

A UPG, o quintanismo e a Marea, tres críticas

  A UPG. É o único partido de Europa que aínda se reserva o dereito de admisión. Para entrar na UPG, un debe ser previamente invitado. No caso de pedir o acceso directamente, a solicitude debe ser aceptada, o que non sempre ocorre. Isto chama a atención nun partido que administra...

Por que todos, de esquerdas ou de dereitas, estamos tan confusos?

Confusos e angustiados. A todos os niveis. Non entendemos os problemas da nosa casa pero tampouco os internacionais. Non entendemos por que bastantes dos nosos fillos, contando coas maiores facilidades, fracasan no instituto, néganse a estudar, nin entendemos por que os EEUU bombardean Damasco, xusto cando o...

Da cuncha peregrina á cona feminista

Os símbolos que Galiza ten como país non son escasos. As chamadas “nacións sen historia” son propensas aos mitos, único modo de conservar o seu legado, e os mitos xeran símbolos. Os símbolos de carácter feminino son agora máis valorados e, sobre...

Toca ser labregos ou toca ser mariñeiros?

A coincidencia no tempo entre a crise económica e a saída á luz da corrupción do PP (algún día saberemos por que xuíces, en xeral tan afíns, decidiron sacudir a alfombra) levou a Pablo Iglesias e a Xosé M. Beiras a prever un estalido social e a...

Que lle falta ao nacionalismo para ser un prato apetecíbel?

Non me gustan as ideas apocalípticas, por exemplo esa de que os gobernos nos espían a través das redes sociais e controlan todos os nosos pasos a través do GPS, asociado ao noso móbil. É certo que poden facelo, e que de feito así o fan cando o necesitan. Pero...

Que ten na cabeza o votante medio do Partido Popular?

O nacionalismo non terá unha influencia decisiva en canto non comprenda cabalmente os votantes do Partido Popular e actúe en consecuencia. Non se trata só de entrar no terreo do adversario ou dunha estratexia electoral. Trátase, sobre todo, de que non se pode gobernar sen entender, como...

España é analóxica, Cataluña dixital

O título non é unha metáfora. Ten moito que ver coa profundidade democrática de cada país. As primeiras imprentas representaron un avance fronte aos púlpitos. A prensa obreira inglesa foi a vangarda do progreso, tanto tecnolóxico como democrático. Máis...

O soberanismo despois de Puigdemont

Tras os fracasos de Ibarretxe e agora Puigdemont , en que punto se encontra o nacionalismo? En primeiro lugar, hai que ver porque fracasaron. Ibarretxe tiña o lastre da ETA, que sigue activo en Euskadi, como un punto contaminante. ETA, sobre todo desde o atentado de Hipercor, contribuíu a que...

O extremismo cambiou de bando

Non teño que facer ningún esforzo de memoria para lembrar os tempos nos que algunha prensa sintetizaba así a manifestación do 25 de xullo: “esos jóvenes que bajan por las calles con los ojos inyectados de sangre”. En realidade, a descrición non era de todo...

Que as bandeiras dos balcóns non nos impidan ver o bosque

A secesión de Cuba, en 1898, causou en España unha profunda depresión. Ese ano foi chamado o do “desastre”. Moitos intelectuais, até aquel momento non demasiado preocupados pola política, convertéronse en abandeirados da identidade. Castela e o castelán,...

Por que Venezuela divide os progresistas?

As persoas de esquerdas, nun sentido amplo, acostuman a estar en contra das intervencións dos Estados Unidos en América Latina e tamén coinciden en defender unha mellor distribución social.   Os máis de 18 anos de chavismo crearon, sen embargo, unha intensa...

Non, o de Raxoi non é sentido común

Fagámoslle caso, por unha vez, a Raxoi e centrémonos, exclusivamente, no sentido común. Deixemos así atrás os adoutrinamentos, as ideas nacionalistas e as perturbadoras ideoloxías, en xeral. Raxoi , ao fin e ao cabo, leu e fíxose seguidor, xa de moi novo, daquel...

O “pobo” de Mera

Manuel Mera é unha das persoas máis representativas do nacionalismo –e por suposto do sindicalismo– dos últimos corenta anos. Tamén das máis valiosas. Sempre estivo aí, sen agachar a cabeza. Quen desexe coñecer a súa nutrida traxectoria...

Por que o rock se librou da crítica feminista?

Leo un libro que acaba de saí, A roupa, a música, os mozos,  de Viv Albertine , guitarrista punk e parte dun dos poucos grupos que existiron formados exclusivamente por mulleres. Está ambientado a finais dos setenta e a autora mostra unha gran sinceridade. A súa lectura...

Por que Raxoi non dialoga con Cataluña?

O aristocrático desprezo de Raxoi ás peticións da Generalitat, desprezo que, non obstante, vai acompañado da puntual actuación da Brigada Aranzadi, é dicir do aparato administrativo e xudicial do Estado, é a parte máis visíbel dun status quo que non...

Un 17 de maio que non cambia nada

A importante manifestación do Día das Letras, marxinada como é habitual nalgúns medios, móstranos de novo a coherencia de varios milleiros de persoas defendendo o seu idioma. Sen a existencia de xente coma esta, o galego encontraríase quizais nunha situación...

Un Galeuska máis débil que nunca

Non é difícil de entender o pacto do PNV co PP. Neste punto, e desde unha visión nacionalista, o grave non é o pactar co PP da corrupción. Sempre se pacta co adversario e o adversario é, de por si, criticábel. Se non existise esa capacidade para superar o mal olor,...

Francisco Rodríguez enfadado

Non son experto en Rosalía, con todo, despois de ler a crítica de Francisco Rodríguez á biografía que, sobre esta autora, se vén de publicar, tendo a crer que acerta en moitos aspectos. A súa argumentación parece aguda e fundamentada, como por outra parte...

Cando a prensa fai propaganda, algúns políticos deberían facer xornalismo

En teoría, as democracias occidentais caracterízanse por contar cunha prensa independente que exerce de contrapeso fronte os posíbeis abusos do poder. Esa mesma prensa ten a responsabilidade de abrirlle os ollos, con información crítica e veraz, aos cidadáns correntes. A...

Rusia, un bocado demasiado grande

Rusia volve ser un inimigo, coincidindo, máis ou menos, co centenario da revolución. A Rusia dos zares sempre foi unha potencia, pero de segunda orde, o que semella un paradoxo. Tiña unha importante armada que, ás veces, recalaba no porto de Vigo e os seus oficiais asistían aos...
x